Cümle ve her birinin arasına sıkışık alem
Ellerimle bıraktığım tohumlarda uykulu.
nice yıllanmış hâl diyarında bir sığıntıyım.
Yosuna bürünmüş saçlarım adına ıslanmaktayım.
Ruhum düğümleniyor ışıldadıkça.
Gömülüyor , ve eriyor şimdi huzura..
Cemre düşerken dünyanın çekirdeğine
Cümle ve herbirine sıkışık alem dirilişte .
Ceylan ürktü ,
vuruldu ceylanlar gözlerinde.
Boşluğa fırlatıldı renkli keresteler,
Tutunacak dallar çöpler çömlekler yakıldı
yeşile büründü , kırmızı laleler.
Dünyanın özü ,daha baharıyla oynaşırken
Bilinemezdi tüm bu cenk etmeler.
Kayıt Tarihi : 21.10.2021 23:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!