Dağlarıma, ağaçlarıma, kuşlarıma
düşer şimdi cemreler
toprağa, suya, havaya nispet.
Kanım yeşillenir
can'ım kızarır
gözlerim kararır.
Alabildiğine aydınlanır gökyüzüm
alabildiğine kızıl.
Arşa doğru kanat çırpar, ruhumdan
zümrüdü Ankalar.
Ardından
binlerce kuş kanat çırpar özgürlüğe
coşkun bir nehir akıntısı gibi
göğüs kafesimden gökyüzüne…
Dağların, tepelerin, ovaların üzerinden süzülür
her birinde bir MUTLU'luk
rüzgara fısıldarlar nefesini
bin bir renkli çiçeklere müjdelerler kokunu
rengini verirler dağları saran gökkuşağına
her birinin kanatları çırpındıkça
değişir gökkuşağının rengi.
Şimdi dağlarımda bir nefes eser
sası sası kokar çiçekler
ve üzerimde gökkuşağının tek rengi...
Aylin Tamakan
Kayıt Tarihi : 24.8.2021 17:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!