Kuru yapraklara takıldı,
Yaz sürgünü heveslerim.
Rüzgârlarla savruldu,
Bahçede bütün emeklerim.
Şimdi esse de
Fırtına, Boran, kar;
Yüreğimin içinde,
Daima bir cemre var.
Diyor, ne olur sabret,
Söndürme beni içinde;
Bahara hep umut var,
Ben yandıkça köşede!
Kayıt Tarihi : 2.6.2017 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!