Cemiyet Hasta Cemiyet Yaralı

Mekânlar kasvetli, meydanlar rezil,
Akıl terazisi ölçmekten aciz.
Mânâlar bir yanda, bir yanda şekil,
Kinlere açık kalp sevgiden tâciz.

Riya sultasında esir insanlık,
Yalan saltanatta, gerçek iflasta.
İsyanlar bir ömür, kulluk bir anlık,
Cemiyet yaralı, cemiyet hasta.

Maskaralık geçer akçe günbegün,
Yüzlerde ayanın perdesi yırtık.
Vakar tâkatsiz, ciddiyet ölgün,
Hâlimiz ne hâlde sen anla artık.

Hastalık gövdeyi sarmış, sarsıyor,
Benlik hakimiyet kurmuş kalplerde,
Şefkatin yerine kaba kuvvet, zor,
Düşen öyle kalır düştüğü yerde.

Kurtuluş uzak mı? Yakın mı meçhul?
Kafdağı’na çekilmiş yıllardır vefa.
Her değerin üstündedir para pul,
İnsanî değerler sürüldü rafa.