Cemiyet Şiiri - Uğur Musab Şahin

Namaz kötü şeylerden, ala koymuyor artık.
Tesettür kapatmıyor, dindarlık en rahatlık.
Nasihatleri dinleyen yok, takvada kölelik.
İbadetler, zekatlar, kurban da göstermelik.
Haç ticaret olmuş, ölümler dersen ibretsiz.
Herkeste diploma, alimi uleması bilgisiz.
Haramlar revaçta, her köşe başında putlar.
Din adı altında, tecavüzcü tarikatlar.
İmamlar saygınlığı yitirmiş, aklında cüzdan.
Onca bulaşıcı hastalıklar, korona cüzzam.
Alkolik, eşcinseller bedenler sudan ucuz.
Bürokrat, siyasiler, ekonomisti uçkursuz.
Ölçü tartı rafa kalkmış, kul hakkı diyen yok.
Yetim mallı yağmalanmış, çalan çarpanı çok.
Faiz, rüşvet, kumar millileşmiş sar kılıfına.
Herkes fırıldak olmuş, kurtlar kuzu kılıfında.
Kadın, erkek, çoluk çocuk hepsi terbiyesiz.
Kazanılan mallar kifayetsiz, bereketsiz.
Dindarların adı yobaz, terörist, militan.
“Alla hu Ekber” tekbirlerle, kazanıldı vatan.
Şiddet ve ölümler sebepsiz, yan baktı diye,
Kadına vur suçu yok, hadi dokun kediye.
Zina suç olmaktan çıkmış, Kuran’a muhalif.
Beş çocuklu kadını, nikahsız almış herif.
Çok eşlilik sünnetmiş, uyumak yemek sünnet.
Farzlar rafa kalkmış, şeytanlaşmış cemiyet.
2020