Cemiyet Şiiri - Ömer Karataş

Gecenin elinde makas ruhumu biçmekte
Gözü kör kulağı sağır makas
Uykular ızdırab gozlerime mil çekilmekde
Renk yok hayaller eder raks

Ay bulutların koynunda karanlık mı karanlık
Beynimi kemirir kurtlar
Laf dinlemez deliye çattık
Dağılsın artık bulutlar

Bu nasıl cemiyet nasıl düzen
Mehmet can verirken şenlikte it emziren
Vatandan yoksun cibiliyetsiz
Rakı sofrasında vatan kurtarir şerefsiz

Ziyasında iman olmayan bahtsız
Şahadete ama kulaksız
Gezmez meydanda tasmasız
Küffarın dili olmuş vatansız

Heyhat havlasada tasmalılar
Şehadete koşan yigitler var
Menzil kızıl elma kudursunlar
Evladı Fatihanlar var

Açılsın gecenin kara kutusu
Dağılsın artık bulutlar
Yuzume gülen dost kurusu
Seni bilmeyenmi var