Ey fena yolcusu… Bilki…
Cem’iyetin celladı boğazdan geçen fuzili her lokma…
Yol şiddetli, Açlık ruhuna yoldaş, kendini yola ser korkma…
Aç gönül pencereni, İLAHİ feyz kokuyor her yer kokla…
Alırsan tadı, haram olur hazine-i dünya
içeri bir zer sokma…
Bilki gerideki görünmez gölge hasette, kasdedilen iman…
Beden gemisi fırtınada, etraf pusu
görünmüyor tarif edilen o liman…
Rota belli, pusula hakeza,
karaya oturunca edilen feryat figan…
Duyulan son ses, uyan ey Ruh
çoktan başladı vaad edilen sigan…
Kayıt Tarihi : 21.8.2024 04:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!