Bana doğru koşardın sanki kanat takarak
Geceme sen dolardın yıldızlarla akarak
Kalbimi titretirdin gözlerime bakarak
Unutmadım adını her an anıyor içim
Gidişin yaktı beni hala yanıyor içim
Aşka düştüm düşeli, dalgınım bu sıralar.
İçim içime sığmaz dar geliyor buralar.
Yokluğun çekilmez dert, yüreğimi yaralar.
Ne olur sımsıkı tut ellerimi bırakma,
Seni seven kalbimi,kor ateşlerde yakma.
Bir tatlı söze hasretim yıllardır
Allah’ım beni bu kabustan uyandır
Çektiğim acıları ne olur son buldur
Gücüm kalmadı artık dayanamıyorum
Feryat ediyorum kimse sesimi duymuyor
Uzaktan bakıp durdun gözyaşımı silmedin
Ölesiye sevmiştim değerimi bilmedin
Dönülmez yola gittin çok bekledim gelmedin
Büyülenmiş gibiydim bozuldu sihir şimdi
Sessizliğe büründü karanlık şehir şimdi
Ah ayrılık dağ başında dumansın
Bırak yol ver gönül yare kavuşsun
Dilime sevda türküleri dolansın
Ah ayrılık sen çok yamansın
Damarımda dolaşan kanım
Canımda bir tek canımsın
Hatıralar canlanıp yüreğimden taşarken
Aşkın narında yandım hasretinle yaşarken
Benliğimi kaybettim ardın sıra koşarken
Yarim senin elinden nedir çektiğim zulüm
Varlığın hayat verir yokluğun ise ölüm
Dostum oldu geceler sustu gönül kalemi
Görmedim gerçek aşkı gezdim bütün alemi
Sen gelsen razı olur çekerim ben çilemi
İçimde dinmez sızı tutmaz oldu dizlerim
Acıyla geçti ömrüm artık gülsün gözlerim
Seninle can bulurum benliğimde özümde
Hasretinle ölürüm dünya durur gözümde
Hayalini görürüm gecemde gündüzümde
Demir aldığın liman çıktığın son seferdim
Seni sevdim seveli bitmez üzüntüm derdim
Bu gecem de geçti sensiz
Hep ağladım sessiz sessiz
Olmadı günüm kedersiz
Seni aradım çaresiz
Yalnızım kaldım kimsesiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!