Anamsın,
ellerin nasırlı
yüzlerin kıvrım kıvrım olsa da
anamsın
canımsın yani
ellerindeki çamur
bereketlenip hamur olur
gözlerindeki ışığa yenilir güneş
zaman yok olur yüzlerindeki acıda
ve ellerindeki yorgunluğun
delikanlı gençlere işaret olur
bilmem kaç zamandır
avutup büyüttüğün ben
sana ne kadar acı çektirmişsem de
acıyı avuturcasına
soğanı kırarcasına ellerinle
bağrına basıp avutman beni
parçalar yüreğimi anam
tarih ve rüzgar
ve zaman hergün
ellerinden saygıyla öpüyor
yiğitliğini alkışlıyor
geçmiş zamanlardaki kahramanlar
şaşıracaklar
ağaçlar, ormanlar ve toprak
onca oğul yetiştirmene
sabrına dayanamayıp
çatlayacak sabır taşı
kimse anlamayacak
ne bir kurt
ne de bir kuş hatta
senin ayaklar altında ezdiğin cenneti
oğluna oğul derken dünyayı cennet kılmanı
geceyi silerken gözlerin gündüze
horozlar uyanacak sesine
sen ki anam
tarihi yazan anam
ozanı, şairi, kahramanı doğuran anam
büyüksün
bir o kadar asi
bir o kadar gençsin anam
sen ki anam
toprağı tırnağınla sürmüş
beni göz nurunla büyütmüşsün
ağlayan çocuğun
sahipsiz çığlığını saklamışsın
bilmem kaç zamandır
dudaklarında ve yüreğinde
duygusal yüreğinde anam
yıldızlar kadar güneşsin
ve evrenler kadar büyük
sen hayatsın yeni başlamış
sen bereketli toprak
ve sen anamsın
cemile gelin.
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 01:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)