Cemile Şiiri - Münür Atakul

Sen eğme başını eğdiren gelsin
Ben zülfikar oldum tavımsa sensin
Kaldır şu başını semaya değsin
Töre pazarında köle cemile

Yaşın ondört`müydü onbeş`mi yoksa
Lanet`te haklısın töreniz buysa
Ben iblis zannettim babanmış oysa
Nasıl kıydı sana böyle cemile

Başlığı biçilmiş elli koyuna
Birde beşibirlik beyaz boynuna
Babası akranlı almış koynuna
Genç yaşta boğulmuş döle cemile

Dertli yüreğine sevgili gömmüş
Bahar çağlarında zemheri görmüş
Kısacık ömürü altıya bölmüş
Her parça intizar söyle cemile

Satılık aşkların o son durağı
Sıyrılmış gönlerden umut bayrağı
Şimdi bir ehilin mahsun çırağı
Vicdansız kulları eyle cemile

Kul kula yaparmı bu zalimliği
Verilmiş eline pembe kimliği
Kimlere şarlatsın dert imbiğini
Yüreğinde dönmüş göle cemile

Yafta takmayalım bir tek nazarda
Cemileler satılıyor pazarda
İnsan olan yürek yanar bu narda
Arzuyla düşmedi dile cemile

Yaradan yazmaz`ki böyle kaderi
Bu küçük yavrunun bumu ederi
Yırtılmış hayası bitmiş hederi
Yüksek kaldırımda çile cemile

Hep satılık olmuş çirkin pazarda
Babası dik dursun o dar mezarda
Terazisi adil ince mizanda
Alırsın hakkını ele cemile

Matakul
12/12/2005 bir hayat kadınına