zamansız bahara
çiçek açan sevdam
git
pembe gülüşlerinle
sen değilmiydin
ayrı yönlere giden
zamansızca
yokoluşlarım
geceyarıları hüzünlerim
ve
...girdaplardaki ben
yalnızlığım. yalnızlığım
nokta koyduğum an
zamana
dudaklarımda hüznün sevinci
gözlerimde zamanın yok oluşu
umutlarım dudaklarında
sevdam yüreğinde
BEN ALİ İSMAİL KORKMAZ
BİZ HER BAHARDA ÇİÇEK AÇACAGIZ
SONRA MEYVE VERECEĞİZ
BİZ DARAĞACINDAKİ 3 FİDAN
17 SİNDE Kİ ERDAL
uzaklaraki çizgilerin
gün ve gün bana yaklaşırken
siliniyor düşlerimdeki hayalin
gözlerinde yalnızlığı mı yaşıyorum
düş yağmurlarında
hasretine yıkılıyor zamanlar
senin gülüşlerin deniz dalgası
ansızın başlayıp fırtınalara dönen
sanki bir an
ellerimle tutarcasına
gülüşlerin sahildeki tatlı anlara kalsın
GİDİYORUM sesiz ce
kime ne
kimin umrunda
yağmurlar yağsa
bürge bürge koksa
yıkansam toprklarında
ve uzandık
gecenin koynun usulca
dudakların öylesine sıcak
ki
gece kor bir alev
yalnızlık geceye sis gibi
sen gelmesen de gece gelir
uzanıverir koynuma sesizce
yıldızlar yoldaşım olur
gecenin bin gözü var karanlıkta
gelmesen de
sevişirim ayışığında
son bir şiir yazmak
VE son kez
seni
mısralarımda öldürmek
asla
anlarımdan yaşanmışlığımdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!