Bu sabah,geceler uyanmadı aşkımıza,
Deli bir matem var gökyüzünde..
Can çekişiyor güneş sanki,
Ardına hiç bakma artık,deliriyor çünkü ruhum bedenimde..
Karanlığımda uyuyor artık yıldızlar,
Sinsi sinsi damlalar atıyor gökyüzü,
Benim yerime delicesine ağlar gibi sanki..
Ruhum çekiliyor bedenimden acı içinde,
O bile sıkılmış artık benimle olmaktan..
Gitme diyorum sen bari yapma bunu,
Neden böyle düşünüyorsun ki?
Ne biliyorsun ya belki birgün sende inanacaksın,
Belki seninde için taşacak,
Akacak belki bendeki bir türlü seninle dolduramadığım boşluğa..
Kimbilir bir gözün diğer eşini hiç görememesine rağmen,
Onun yerine belki hep beni görmek isteyecek? ?
Bugün biraz tuhafım,herzamanki bildiğin tuhaflığım değil,
Farklı bişey var,ruhum boğulacak sanki bir kaşık bedende..
Herzamanki hava değil ciğerlerime dolan,
Sensizliği biraz fazla kaçmış,seni az olan bir hava..
Sensiz bir şehrin sabahına uyandım çünkü bu sabah,
Aslında öğlen öğlen dökülmezdi kalbimden inciler,
İlham denen eşsiz olgu dolmazdı içime.
Ama işte hep diyorum ya sende bi gariplik var diye,
O gariplik ne garip bir şeyse, zaman mevhumumu kestirdi dişine.
Hayatımın tamamına yakını, artık ateşe daha yakın,
Seni bazen neye benzetiyorum biliyor musun?
Sanki hiç durmayacakmış gibi kopan bir toz fırtınasına…
Çünkü sen bazen en ufak rüzgârı, şahlandırıp kasırga yaparsın,
Dünyanın bir ucundan diğer bir ucuna.
Düşündün mü hiç, sen istesen neler yaparsın?
Yine günlerden bir ızdırap sabahı,
Yine gecenin acımasız karanlığında,
Bir başına geçirilmiş alkol saatinin ertesi..
Sabahlar olmak bilmemiş besbelli,
Yaralar kapanmak bilmemiş,
Ve yüzsüzce iyice derine ilerlemiş..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!