Söz kurur
Zaman durur
Yol olur
...ve
Yârin âğuşudur vuslat
Sözü yârinle ıslat
Âhım!
San’a varışlar
Sen’den vâr oluşlar
Sen’din varlık
Sen’sin beni var kılışlar
Âh-ı atâşım!
Gölgem avunurken birikintilerden
Bedenim kandırılmış bitkinlerden
Kandırılmaya kandım, cesedim hâr
Bahr-u Yâr’de kandım, damarım nâr
Seher vakti şakıyan bülbüle
berrak akan gökdereye
ve doğan güneşe sırt çevirmiş
bir dağdı gençliğim.
Nice yangınları göğüsledim
Birlikte belirelim
Dirlikte belirelim
Dirlikte delirelim
Birlikte delirelim
Ya sabah ya eyvah!
Sev bezen ah!
Bu sabah yüreğin şefkat kokuyor
Gözlerin nârâ atıyor serhoş avuntularıma
Bu sabah sabahtan da yenisin
Betonda çiçek
Yazda boran
Enginde sıkıştım
Tırnağım kan
İmdat!
Var mı canımı Yâr’den alan?
“Sen”’i tanıyorsan yarıdasın ancak daha
“Ben”’i tanımalısın
İç ses, ayna ışık tutmaz “Ben”’e
“Hiç”’de yok olduğunda bulursun ancak nerede olmadığını
İşte tam da orada değilsindir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!