insan nasıl olurda gerçeği hiçe sayar
zehirli bal için herşeyi boş sayar
Sevgililer gününde koşarken sevgiliye,
Ansızın düşüverdik tepe taklak bir deliğe.
Gerçekte sevgi ölesiye olmalı
Gece gündüz düşünmeli hep onu anmalı
Sonunda hasretinden deli gibi yanmalı
Görmek için sonunda mutlaka ölmeli
Fani olan şu dünya da ölüm gerçekmiş,
Kazanılan değerler boşa gidecekmiş.
Yunusun dilinde hep o bildik virdi
Diyar diyar gezerken yine onu arardı
Tam buldum derken yine vazgeçerdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!