Kalbini ağla
Taşar hüzün kadehi gözünden,
Çatlak dudağına sığınmışsa keder.
Kalbini ağla
Üşütse sabahı koynunda seher
Unutsa yüzünü güneşin
Kanatları muştulu serçedir.
Hasta bir kedinin ağzında ölüm
Saman kâğıtları
Duvardan düşmüş bir resmin ömrüdür.
Zaman yapraklarını dökmüş yüzünden.
Kahır, kirli sızıntı
kırık bir kase
Can telaşında balık
bir çırpıntı cılız titreme
Acı,zehirli ok
Götür enseni buradan uzağa
Ben yetinirim avucumdaki güz sarısıyla.
Göçmen kuşlar hep taze bildi yaprakları
Çıplak dalların devinimi, sanma rüzgârdan
Götür enseni
Yer yarıldı çıktı acayip mahluk.
Küçük, aslında masum bir çocuk
Aldı eline sevginin en yufka yerini
Doldurdu içine kin ile nefretini.
Şakaklarında göz yaşı ve kan.
Ay ışığı karanılğa çalan odama
cılcız bir kandil yakar.
Pencereme gelen anılar
kalbime hüzünlü çengeller takar
Derdi,yanmaya namzet başakları
gül dererdi yanağına gamzeler
damlayınca sureti su yüzüne
dalga galga dudağından gülüş geçti
Derdi,güneş uzansam şu görkemli buluta
Kıvrılır içimde ağrılar
Yüreğimde yılan ısırığı acılar
Bedevi kadar yorgun
Çöl kadar ıssız ve durgun
Çığlıkları alda gel
Seslerin kaybolup gittiği yerden
Güneş kızıl bir dev gibi kudursa
Yansa kalbin kıvılcımlarla dolsa
Suları alda gel
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!