CEMİL BABa-4 Şiiri - Mustafa Yaralı

Dünyaya üryan gelip,
Sır gömleği giyinip,
Terk etti benliğini,
Kendi nefsini bilip.

Mecnun gibi dolaştı,
Halka inciler saçtı.
İstemedi kevneyn’i,
Özünü dosta sattı.

Bir güzel alış veriş,
Geldi gitti bir derviş.
O buldu sevdiğini,
Vuslat oldu bekleyiş.

Can gözü candan baktı,
Yayına bir ok taktı
Elifle eğdiğini,
Hedefe doğru attı.

Doğarken Allah dedi,
Yaşarken Allah dedi,
Bozmadı erliğini,
Ölürken Allah dedi.

İnsan bu handan geçer,
Sevenler candan geçer,
Yaralı tut dilini,
Erenler şandan geçer.

Haziran.1983…Mustafa YARALI