Cemil Abi Şiiri - Sinan Aydoğan

Cemil..
Fötrlü Cemil, fırıldak Cemil,
Ulan Cemil..
Ben bilmiyor muyum sanki seni
Tenhalarda işlediğin işleri..
Duymasınlar yine o kızın peşinden gittiğini
Vallahi bu sefer yaşatmazlar seni
Bak inan bana, göremezsin kırkına girdiğini..

Üzülme be Cemil abi,
Sen garibansın diye gitmedi işler yolunda
Arkanda dayın yok ya..
O yüzden almadılar seni o fabrikaya!
Hiç istemezdin aslında böyle bir adam olmayı
Yoksa en çok sen korur kollardın
Mahallenin delisi Şekerci Mustafa'yı
Ama işte rahat durmamışsın ki
Ne diye gasp ettiniz sanki o taksiciyi
Kolunu kırıp atmışsınız bir kenara garibi
Sekiz sene vermişler sana öyle mi?
İnim inim inletmezler mi şimdi içerde seni
Cemil..
Fötrlü Cemil, fırıldak Cemil,
Ulan Cemil..

Bu sene değil, ondan önceki kıştan bahsediyorum
Donmasın diye o köpekçik
Topladığın tahtalardan bir kulübe yapmıştın
Sonra oturup yanı başında kulübenin
Hüngür hüngür ağlamıştın..
Güzel abim, Cemil abim..
Seni bu kötü düzen böyle yaptı aslında
Kara kader derler buna,
Herkes dayanamaz bu girdaba.!
Ama senin ne işin vardı söylesene
Gece yarısı o zibidilerle tekel yağmalamada..
Hepsini geçtim de,
İçip içip o kadıncağızı da sıkıştırmışsınız tenhada
Ulan bu yaptığınız yakışır mı adamlığa
Hepinizi birden koyup aynı çuvala
Bir o duvara , bir bu duvara...
Cemil..
Fötrlü Cemil, fırıldak Cemil,
Ulan Cemil..

Ne olacak senin bu olmamışlığın,
Bu yarım kalmışlığın!.
Bütün günahlarını bir bıçak gibi dayayıp boynuna
Senin gibi yanar döner bir sokağın kuytusunda
Yıldızsız bir geceye denk getirip
Alırlar o nazik canını bedeninden
Ardından bir damla gözyaşı döken olmaz
Bunu da böyle bilesin şimdiden.
Gel sen beni dinle!.
Çok ah aldın vallahi üstüne
Bu tarafta işin bitmiş orası kesin de
Sen git yukarıya yalvar
Çok zor ama, seni belki.. o affede
Cemil...
Fötrlü Cemil, fırıldak Cemil,
Ulan Cemil..!