CEMİ BABa-1 Şiiri - Mustafa Yaralı

İli Kayseri’dir, bucağı Talas,
Şeksiz ve şüphesiz özünde ihlâs,
Rumuzlu konuşur herkes anlamaz,
Dilleri başkadır Cemil babanın.

Halka perdelidir, Hak la sırlıdır,
Ruhu tertemiz, kılıf kirlidir,
Evi viran, kendi bin bir hallidir,
Halleri başkadır Cemil babanın.

Bir sembol gibidir dillerde adı,
Allah nazarı var, başkadır tadı,
Dünyadan istemez, HU dur muradı,
Yolları başkadır Cemil babanın.

Libası hem yorgan, hem de yatağı,
Beline bağlardı çaput kuşağı,
Ne evlendi, nede tüttü ocağı,
Halleri başkadır Cemil babanın.

Evinin içinden görünür dışı,
Hiç belli değildi baharı kışı,
Her gün birkaç lokma ekmektir aşı,
Balları başkadır Cemil babanın.

Meleğe günah yok, kalem mi yazar,
Kerametin saysak sayfalar uzar,
Esrarlı bir çarşı, açılmış Pazar,
Malları başkadır Cemil babanın.

Açığa vurunca sırrını bazı,
Aksakal babama çok eder nazı,
Kendi âşık ama telsizdir sazı,
Telleri başkadır Cemil babanın.

Sevenleri eksik olmaz başından,
Bazen celallenir taşar kabından,
Cemal tecellisi gelir ardından,
Nurları başkadır Cemil babanın.

Muhabbet tacını taşırken serde,
Bir burada görünür bir başka yerde,
Gizli ayan olur, açılır perde,
Sırları başkadır Cemil babanın.

Bir kayıp âlemle, yapar pazarlık,
Onun işi değil okuryazarlık,
Bazen yüzük verir, bazen nazarlık,
Yükleri başkadır Cemil babanın.

Yediden yetmişe dilde sevgisi,
Zamanın Behlül’ü Allah vergisi,
Matbuasız ilim onun dergisi,
Mektebi başkadır Cemil babanın.

İçten içe nuru var ki görene,
Gizli hazineyi saklar virane,
Batını ariftir, zahir divane,
Meşrebi başkadır Cemil babanın.

Erenler yanında edep postunda,
Zuhuratlar sunar dosttan dostuna,
Nefsini kül etmiş, dönmüş aslına,
Eşrefi başkadır Cemil babanın.

Canı pek tatlıdır, değmesin nazar,
İçini süslerde dışını bozar,
Bir müflis yaralı aşk ile yazar,
Refref’i başkadır Cemil babanın.

Ağustos/1982……Mustafa YARALI