Çemen içre bir gül gördüm hem hil'atı ab-gûn idi
Endamı nihal, etrafı envar,gözler renk-hûn idi..
Baktım çeşm-i nurundan akıtır fasl-ı baharda yaş
Öyle sanırım bu vakt-i bahar yaresi derûn idi.
Kim ağlatır ki bu gözleri cennet gibi kevkebi
Kendisi alem yüzü güneş zülüfleri dûn idi.
Sebebi ne ola ki kân-ı cevherden dürr saçmanın
Belki benden ayrılmış diye sevgili mahzûn idi.
Mustafa sev sen dahi o hur-i cinândan güzeli
Kim gözleri sana hasret kalbi sana meftûn idi.
Kayıt Tarihi : 23.11.2003 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Tanrıkulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/11/23/cemen-icre-bir-gul-gordum-hem-hil-ati-ab-gun-idi-gazel.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)