Çemberin dışında
Hüzne bata çıka
Acıların içinden geçerek
Öğrenmeye çalışarak
Ve alışmaya çabalayarak
Yaşıyorum bu hayatı
Bazen herkes gibi
Bazense insanlardan çok uzakta
Bütün kimliklerimden sıyrılarak
Çemberin dışında
Nefes alıp vererek
Sadece gözlüyorum yaşamı
Umutlar
Soğumuş buz taneleri gibi birer birer kırılıyor
Sonra dökülüyor yaşantımdan
Ruhum asılı kalıyor
Sürgündeki bedenimde
Özüme ulaşmak istedikçe
Uzaklaşıyorum
Ben olamıyorum
Var olamıyorum
Beklenen şair sonları gibi
Bütün bağlarımı koparmışım
Yitik şehirlerden geriye
Hiçbir şey kalmıyor
Kıyısından köşesinden geçiyorum
Tutunamıyorum hayata
Arzu YILDIRIM
21.07.2008 / Pazartesi
13:43
Kayıt Tarihi : 31.1.2009 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!