Her geçen gün biraz daha alışıyor insan..
Geçmişinden kopmak zorluyor her an.
Hemen bir dünya yaratıp sıkışmalı içinde.
Çıkartamadım kimseyi çemberin dışına...
Biraz saklambaç oynarken ki gibi..
Arkamı döndüğümde kimsenin olmadığını görerek..
Ve görmeden tüm saklananları
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta