Çember Şiiri - Yunus Kadakal

Bir çemberin içindeyim,
Oyunumun adı köşe kapmaca,
Atmaca değil ardımdaki
Peşim sıra gelen Azrail.
Mevsimine göre giyinmedim,
Üstümde garbet gömleği,
Önden bağlandığına mı sevinmeli?
Deli olmadığına mı üzülmeli?
Ne var ki ben saraydayım,
Tahtımın yanı başında.
Tahtım yıkılmasın diye,
Göz kapaklarım emir altında..
Şehirdeymiş üvey annem bugün
Gelini, görmeye gitmiş evini
Karşılama olmayacak çünkü
Bir can damarımı kestim,
Rengini vereni göremedim,
Yıldızı çalındığından,
Silüeti de göremedim Ay’ın…
Yine acınasıya oynamaktayım
Can çekişiyor kefenim,
Midesini aldırmadığından
Nefesimi kesmedim
Şanslıysam,
Bulacağım köşesini çemberin..