Vururum zincirleri senin yerin olan yüreğime
Fırat kadar sessiz bir o kadar hızlı akar
Dolgun sabahlar
Doğar bütün özellikleriyle senin yüzüne
Kutsal güneş gülümser sonra tüm topraklar
Gülümser birden…
Yağar tüm ışığıyla ses verir
Irmaklar çamuruyla yüz tutar eserleşir
Bir seni yaratır, bir sen olursun
Hırçınlaşır balta yürek
Kemirir tüm bedenleri
Parçalanır bütünlerden savrulur
Günahsızlaşır…
Umutlar yol verir tüm umutsuzluklara
Günahsızlığıyla tanrılaşmayı bekler
Kutsal mezopotamyada
Bir o kadar uzak,bir o kadar yasak
Çember çizilir,söz tutulur ezidilerden
Alınır tek tek yeminler…
Senin yeminin ateşin üstüne atılır
Sen zerdüştün torunu,kutsa kendini
Tüm yeminlerini bir bir iç
Sonra at ateşin içine
Aydınlat tüm ateşinle
Sen olan kardeşlerini ve beni...
Kayıt Tarihi : 15.12.2012 19:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acı bir kere hissedilir ve ondan sonra etki etmez.Hatta bazen ters tepip acıdan haz alıp mutlu olduğunu düşünür insan ki ben artık acı mutluluğun karekökündeyim.Beni toplasanız, çıkarsanız,bölseniz,çarpsanız hep acıya eşitim.Acı olgunlaştırırmış.Mevlana’nın dediği gibi:”Hamdım,Yandım ve Piştim” Bende Diyorum ki:”Hamdım,Yandım,Piştim ve Kül oldum.”Savurun külümü mem-u zin diyarına,savurun Ferhat ile şirin dağlarına ve her zerre toprağı acı ve hüzne mesken olmuş Mezopotamya topraklarına..
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)