1976 yılında Manisa'da doğdum.
Yokluğunun basıncı daraltıyor,püskürüyorum yarınlara
Her zerremdeki ivme seni bulma çabasında
Dengemi bozan özlemin makaramda asılı hala
Bileşenlerim güçsüz,yönsüz,merkezimin uzağında
Ufkuma serili varlığın reaksiyonuma ısı katıyor.
Sen gidiyorsun düşlerim kalıyor,
Sen gülüyorsun düşlerim kanıyor,
Mutluluk hesaplarım hacmimi zorluyor,
Bütçemde yokluğunun varlığı sarsıyor.
Tahminlerim tutarsız hisselerim ellerde
Hey! Burada bir hüzün var,kimin acaba?
İstanbul iniltilerinde köşeye konmuşcasına.
Sahipsiz emanet gibisin ruhumda,titriyorum
Almaya gelenin olur diye, yalan düşünüyorum
Renk ve sesin duyumunda Seni ayıklıyorum
Ses ahengiyle seni ruhuma anlatırken
His diz çöküp kederine ağlar kaderde
Renk gözbebeğinden ışığa seslenirken
Tuval boyun büküp dilenir kirpiklerinde
Hevesi kursağında anılar dillenirken
Kayıp listesine sığdırılmış benliğimde aranışın
Mesafeler "maalesef uzak" deyişine alışkın
Sevmelerimden bihaber belki yaşantın
Başka bir yerde başkalaştıran cismine yalvarışım.
Sevdanın damlası yüreğimde boğdu beni
Ruhum alışılagelmiş gözlemleriyle pusuda
Her coğrafyada sorunlar ıslanık gözyaşıyla
Kimliklerin gölgesi kayıp,karanlığında
Ecel türküsüne isim arar mekânlarda.
Yeryüzü! Yüzünün gülüşüne kim şahit olacak
İsimsiz sevdalarda kayboluştur bu eda,
Bakışlara hapsolmuş manalarda nedir bu cefa?
Hayaller çıkmazda,yokluktur bu sefa,
İstanbul'a sinmiş varlığında korkutur bir veda...
Bir Yiğide baktı diyeler,
Yar'dı yüreği yırttı diyeler,
Yokuşlarını şehre saçtı Göreler,
Yordu hisleri,nefes daraldı bileler.
Gölgesinde ışık seyreyler,
Güneşin battığı yönde bakışın,
Ufka serili düşlerimin yarını.
Gün batar, sen bakarsın.
Kirpiklerine tutunsam ağlatırsın.
Gün doğar,hep varsın,
Hasretini günüme yazarsın…
O günlerdi nefes aldığım sana sevdalandığım
Ferdi’den anladığım,yüreğime anlattığım
Gittiğin yönde adımlarımı sıraladığım
Döndüğün köşelerde sıkıştığım
O günlerdi nefes aldığım sana sevdalandığım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!