ekim akşamı
Bir ekim akşamıydı
Şakamıydı bilmiyorum
Terkedilmiştim
Oysa ben seni gülüm
Kara gözlerin bir değişik tatlı
O gözlerinde binbir sır saklı
Gerçek sevenlerin olmuyor aklı
Kadın şeytan diyenler ne kadar haklı
Sana kimse zarar vermesin
Seni kimse böyle candan sevmesin
Dertlerim çoğaldı kahrım çok oldu
İçimdeki umutlar bir bir yok oldu
Eskiden mutluyken şimdi ne oldu
Yaralı kalbim yoruldu acıyla doldu
Ayrılmak isteyene her şey bahane
Ben kötüyüm benden gayri her şey şahane
Ölürsem gurbet elde mezar kazmayın
Sakın ola mezarıma isim yazmayın
Mezarımın baş ucuna tahta çaksınlar
Benim haddime mi rabbime hesap sormak
Ölmekte var durmakta önemli olan adam olmak
Bana insanlığı öğrettiler bende yok plan kurmak
Sevdim mi tam severim olmaz sırtından vurmak
KADER
Kader yolumu kapattı gönlümü daralttı
Bir gülüm vardı elimde onu koparttı
Kaderim kader olsaydı
Dünyaya hiç gelmez idim
Şansım talihim olsaydı
Hiç kimseyi sevmez idim
Vurgunu yemişim genç yaşımda ben bir kulundan
Olmuşum vatanımdan yurdumdan
Kalmadı bu dünyadan hiçbir umudum
Zalim yarimin yüzünden dal dal kurudum
Eğer bir gün ben ölürsem
Peşimden yas tutma gülüm
Bu kadar acıdan sonra
Bana bir ödüldür ölüm
Eğer bir gün ben ölürsem
Beni böyle gülerken ağlamaya sevketme
Bir başımayım bu alemde birde sen terk etme
İnan gördüğüm günden beri seni çok seviyorum
Senin olmadığın dünyada ölüyüm biliyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!