Geceler.
Güneşin paydos ettiği, sabahın artık mesaisini bıraktığı zaman,
Bütün günün yorgunluğunun tan vaktinde,
Simsiyah varlıklarıyla dert ortağımız onlar.
Kimi düşünürsek düşünelim
Kimi unutursak, kimi hatırlarsak
Gece yanımızda olan yegâne cemaldir.
Seviyi benzetsek hep gecelere benzetiriz.
Bir romantik adam olacaksak
Gecedir meskenimiz.
Uykunun güzelliği belki de sarhoşluğu
Her zaman gece çıkar ortaya.
Bizim sevda kederimizin var oluşu
Her zaman geceyken gelir aklımıza.
...
Senden eksik kaldığım her gün
Sana olan karmakarışıklığım daha da artıyor.
Özlemim kat be kat daha da çoğalıyor.
Ne zaman seni hatırlamak istesem
Gecenin sonsuz karanlığı boğacak gibi oluyor beni
Ne zaman görmek istesem gözlerini
Ne zaman bırakıp gitsem evimi
Yıldızlara bakıyorum, artlarındaki karanlığa.
Ne zaman ki okşamak istesem saçını
Hayalimde kapladığın yer kadar okşuyorum karanlığı.
Bütün kainatı.
Boşuna mı denmiş mâh cemal deye
Boşuna mıymış afitab cemal
Onları bilmem ama
Benim ki boş değil,
Afitab cemalem...
Kayıt Tarihi : 8.8.2022 13:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Kitaplı](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/08/cemale.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!