Özgür olmaktan bu kadar mı korkar insan?
ve sevecek birisini bulmaktan…
Belki sevmeyerek de olsa,
Severmiş gibi yaparak o çok güzel İstanbullu kızı…
Hiç fark ettirmeden kendisine
O Anadolu' nun yeni nesil gariban çocuğu
gözlerime sakın bir daha böyle bakma
sakın beni alıp uzaklara götürmeye kalkma
ben hala annemin o küçücük çocuğuyum
yumuk yumuk ellerim yok belki büyüdüm ama
hala ben annemin oğluyum
üzülünce öyle bir ağlarım
Artık sevemiyorum bende senin gibi
Uzaklarda yaşıyorum sevdiğim güzelliklerden
Yersiz yurtsuz bir sürgün oldum
Sadece ama sadece seni sevdiğimden
Artık bakmıyorum insanların yüzüne
Sahtekarlık abidesine konulan bir avuç gülümsemeye
kafemsi bir yerdi adı kafemsi
gözleme ve bir çay istedi
ve ardından da…
gözleriyle kendine bağladı beni
yan masada da terk edilmiş bir kadın sesi
aşktan yana dertliydi o da benim gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!