Dört haziranlar isyandır zulümdür
İki yıldır işkenmcedir benim için
Buyılda sensiz geciyor haziran
Sensiz geçen günler bana zulümdür.
Aradan iki yıl geçti vede gececek
Yeni bir gün doguşunda
Kuşlar kelebekler neşe içinde
Selam verirken doğan güneşe
Ben isyan ediyorum hayata
Gücüm kalmadı dayanamıyorum artık
Sen hiç duygularını haykırmak isterken
Kelimelerin boğazında düğümlendigini,
Ağlamak isterken göz pınarlarının kuruduğunu
Hissedip kendi kendine kahrolup hayata isyan ettinmi.
Günün aydınlığı gecenin sessizligine dönüştüğünde
Bu şehre ilk adım attığım gün
Bir burukluk bir yanlızlık hissettim
Hergün bir asır gibi gelip geçti
Seni gördüğüm güne kadar sevgilim
Ana hasreti sıla sıla hasretiyle
Sus ağlama artık gönlüm bitsin bu feryadın
Bu güne kadar hep sadık kaldık birbirimize
Acılarıda umutlarıda birlikte yaşadık seninle
Kim duydu bizi birbirimizden başka.
Yıllar yılı hasretiz seninle birlikte
Nemli gözlerimi silmek için
Gönül mendilini uzat sevgilim
Açılan yaramı iyileştirmek için
Sevda merhemini gelde sür sevgilim.
Rüyalarda bile gülmeyen yüzümü
İdam mahkumunun bile son arzusu dinlenir
Sense beni dinlemeden gidiyorsun.
Benim senden başka kimsem yok bu dünyada
Sense beni dinlemeden gidiyorsun.
Yanlızlıga sensizlige mahkum edip gidiyorsun
Şans bana dogarken küsmüş
Gözyaşlarım bana arkadaş doğmuş
Bu kara sevda bana yazılmış
Ne diyeyim sevdam karsılıksızmış.
Acımanı değil sevgini istedim
Sus birşey söyleme sevgilim
Açma mazide kalan günleri
Bırak bende kalsın anılarım
Birdaha ağlamasın bu gözlerim.
Anlatamadım ben sana sevgimi
Birzamanlar yolunu gözledigim
Gelmedigin anlar üzülüp kahroldugum
Her görüşte yüregimde huzur buldugum
Sevgim mazide kaldı,mazideki sevgilim
Bu dünya öyle sahteker bir dünya olduki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!