Cemal Hocam Şiiri - Gülbey Yılmaz

Kimi zaman öğretmendi,
Kimi zaman müdürdü.
Her görevinde usta
Her işinde başarılıydı.

Bir adam, bir babaydı,
Işık saçan bir liderdi.
Birine haksızlık yapılsa,
Karşısına yılmaz dikilirdi.

Ona kimse kızamazdı,
Bir tartışma olsaydı.
Bilirdik ki sorun genelde,
Hep başkasında olurdu.

Etrafa neşe saçardı,
Herkes yanında isterdi.
Asla övünme bilmezdi,
O her daim mütevaziydi.

Mesleğini çok severdi,
İçten olmayı yeğlerdi.
Herkese merhamet sahibi,
Güler yüzlü sempatikti.

İz bıraktı, Trabzon Arsin, Erzurum Şenkaya'da
Şanlıurfa Viranşehir, Afyon Güney'de
Banaz Yenice, Yibo, Büyükoturak, Şehit Vehbi Demir'de
32 yılın ardından son durak Şehitler'de

Güle güle git Cemal baba,
Kapılar her zaman açık sana.
Emekliliğin her anı,
Sonsuz uğurlar getirsin sana.