Göç olur her sene topraklarına
Yerim yok demezsin koca istanbul
Saymadım içinde kaç millet yaşar
Manav Remzi'nin yuvası şehir
Yakamoz suyunda bir başka güzel
Kapatsan gözleri sesi duyulur
Camide ezanlar susmadı hala
Padişah Mehmet'in adı anılır
Surların şehrisin benim istanbul
Hazarfen kuleden uçtu denize
Seni anlatıyorum
Önce gözlerinden başlıyorum
Saçların bana kızıyor bunu biliyorum
Ben ençok yeşil gözlerini seviyorum
Bazen ela bakıyorsunya bana
Bayılıyorum mavi gözlerine
Hep hayal kurardım çocukken erken
Seninle yaşardım her kelimede
Dilinden biranda adım dökülse
Ozaman içinde sanki ben vardım
Unuttum adını sildim içimden
Anlatma içimde kal diye sevdim
Karanlık çöküyor gitme bugece
Sevmeyi denedim hemde gizlice
Gün sabah olmadan gitme bugece
Ağardı gecenin karanlık yanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!