Bu gün kimse şiir yazdığımı sanmasın,
Çünkü yüreğim bölük pörçük,
Fesat sokmuşlar içime,
Taksim taksim olmuşum.
Tüm şehir ablukaya alınmış,
Şehir vapurları çalışmıyor,
Hava soğuk
Kış kıyametti;
Ve Tepe köyün
Bakkalı tekti,
Okula giderken önünden geçip
Rengârenk çikletleri görecekti.
Beden,
Kemik ve etten,
Ayak ve ellerden,
Kulaklar ve gözlerden oluşmakta ise de
İnsanı insan eden
Onurdu;
Pişman oldun ya, beni ıslattığına.
Pişman olma.
Senden önce de ıslanmıştım kaç defa,
Bazen gözyaşları, bazen aşkla.
Üzülme çamur yaptım deyip her yanı.
Ne sevdalar yaşamıştı.
Ne rüzgârlara direnmiş
Ne seller atlatmıştı.
Dal kol atmıştı
Güneşe doğru.
Dışarıda gök gürlüyor.
Şimşekler diğer şimşeklerin peşinde.
Kara bulutlar koşuşturuyor gökyüzünde.
İçerde insanlar film izlemekte,
Pembe dünyaların filmini…
Rüyalara dalmışlar adeta,
Kaşı kara
Gözü ela
Yaşamış
Şımara şımara
Yaşadığını sanmış
Hayattan fukara
Merhaba bir dalı mor,
Bir dalı beyaz çiçek açan leylak,
Mor menekşem, kırmızı lalem, erguvanım,
Pembe, beyaz, sarı, güllerim,
Goncalarım,
Sizi gördükçe yarimi hatırlarım…
Bu sabah
Gökyüzünde bulutlar var
Güneş adeta saklanmış
Sen yoksun
Bahçemdeki çiçekler öksüz kalmış
Yüreğimde hasret
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!