Hangi battaniye ısıtır şimdi sensiz kalan ellerimi?
Hangi taş kalp doldurur içimdeki yerini?
Ve hangi masal, hangi ninni uyutur uyuyabilmem için karşımdaki hayalini?
Adın ne aşk şiirlerinde ne de şarkılarda geçiyor.
Olsun be sevgilim, üzülme!
Adın kalbimden başka hiçbir yere uyak düşmüyor...
Anladım...
Bir konçertoymuş aşk sandığım..
Kendim çalıp,
Kendim oynadığım..
Aşk, tecrübe edildikçe biriken cahilliktir.
Başlamadan bitecek korkusuyla ertelenen bir yolculuk...
Ertelenmiş her aşk ise bilerek işlenmiş bir cinayettir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!