Cemal Dursun Şiirleri - Şair Cemal Dursun

beni sende hapis tutsunlar
ne olur,
alsınlar ruhumu
vücuduna koysunlar.
aynı gözle seyredelim
güneşin doğuşunu,

kırılmasın diye kalpleri
cümleleri pamukla sunmuştuk onlara
artık nereden kapmışlarsa ihaneti
kelimelere iğne tutturup
geri yolladılar bize cümleleri
konuştukça kanasın diye dillerimiz

SEVDA VE ÖLÜM
Bana koşan tüyde bile bir şekil
Değil ki aşkın büyüsünde bir tılsım bu
Ama hala kahramanlar kadar asil
Yalnızlığımız;
Dokunulmaz

ŞAİR ÖLÜR
Şair ölür derdi kalır
Ardında
Ama aşka dair
Ne varsa
En iyi şair bilir

çoğunlukla seni sevdiğim
zamanlarda gözüm
baharın yapraklarına inat
daha bir yeşil parlar
ama aşk yıkıntıları arasına
taşındığım zamanlar

Boşu boşuna
Ağlamak bahar sabahı
Boşu boşuna sensiz zamanlar
Tutkusuz aşklar,
Geri dönüşlü ihanetler
Boşu boşuna

İLK AŞK
Gözlerin garip şairin hazinesi
Bırak yağmur saçlarını ıslatsın
Ben kalbimle kuruturum onları
Seni kaybetmek ölüme denk
Banane hergün aşk arayanlardan

Ne olur bir kez olsun gül
Gölgemden sıkıldığımı anladığın zamanla
Solsun dünyanın yaramaz yüzü
Ve seninle dirilsin
Yolculuğun başı; gökyüzü
Süzül bir Cuma mutluluğu bağrımda ve

Bana aşık olmayan kızlar
Geç kaldılar
Sevilmeye layık
Birini seviyorum artık
Gülün yoldaşı lale
Herşey kötü gittiğinde

Nadirdir
Bizim gibi erkekler;
Bir yalnız akşam,
Aşksız bir yaşam,
Bile hüzünlendirir bizi.
Ah! Şu şair ruhlu adamlar..