Cemal Durmaz Şiirleri - Şair Cemal Durmaz

aşk mı sevgi mi onlar da neki
çok yandı dilim yok artık peki
gelse karşıma aşığın teki
bir daha tövbe sevmeyeceğim

yalanmış dünya da gördüğüm her şey

Geçirdim ömrümü yaşarmış gibi Meğerse buymuş yalnızlığım dibi Şimdi yeniden doğmuş gibi Seninle anladım var olduğumu Düşüyor peş peşe herkesin yüzü Parayla bürümüş onların gözü Kimsenin yok diyecek sözü Seninle anladım var olduğumu Bilmezdim hayatın bu kadar acı Bilmezdim dünyanın dar olduğunu Sensin aşkın sevginin adı Seninle anladım var olduğumu Yeniden hayata tutunur gibi Sensin anladım yaşatan beni Dünyayı verseler değişmem seni Seninle anladım var olduğumu

Çek çek bitmiyor çekilen çile
Etmediğin kalmadı bak bile bile
Hani olacaktık senle aile
Bütün sözlerin yalanmış yalan

Dünyayı almazdım bir tel saçına

Bazen yaşarız hayatı dolu dizgin
Bazen de kayıp gider ellerimizden dizgin
Yaşarken mutlu etmeyi
Yaşayamaz iken umutları hasretleri
Yanında olanları unutmamalıyız
Yeniden denemek zorunda deyimliyiz

Hataydı deme hatayla olmaz
Bu nasıl yanlış zihinim almaz
Yaptıkların senin de yanına kalmaz
Tüm sevdiklerim yılanmış yılan

Diyorsun değmedi eli elime

Yalanım yok sözlerimde
Bir ışıksın gözlerimde
Bu kocaman yüreğimle
Seviyorum yemin olsun

Anla artık inan bana

Git ardında ne senden bir anı
Ne bir gözyaşın kalsın
Git yerlere düşmeden yüzün
Daha fazla yalvartmadan beni

Git anlatmadan yaşadıklarını

Sevmek; birazda kendi canını yakabilmektir
Özlemektir, en sevdiğin şeyleri,
Sevgili uğruna verebilmektir.

Sevmek; kuzey kutbunda,
Buzulların içinde bile olsan,

Tanıdım genç birisini,
Huzura kaşık salmamış.
Neyi varsa almışlar,
Ona bir şey kalmamış.

Denemiş defalarca,

Hasretin gönlüme dünyayı dar etti
Bu senle sensizlik canıma yetti
Tükendi gücüm takatim bitti
Seni çok özledim yeminle bilesin

Gündüzüm gecem çekilmez çile