Karam, çikolatam, saçları üzüm karam
Sen gecem
Sen gündüzüm
Benim esmer güneşim.
Ankara'ya yağmur yağar
Bahar gözlüm beni arar
Taze aşka yelken açar
Gözlerinde cennet bakar
Bu dünyada yoktur eşi
haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
dört bıçak çekip vurdular dört kişi
yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Çirkinim ben çirkinim,
Aynalardan irkilirim
Aynalar düşman mı bana
Yoksa ben mi aynalara
Doğduğuma pişman değil
Cennetinden süt bal akar
Aşkın ateşimdir yakar
Medine’de gülün kokar
Celle Celaluhu Allah
Ruhlarımız senden Ya Rab
Derdimi söyledim Lokman hekime
Dedi bunun çaresi yok saramam
Dua ettim derman için Rabbime
Dermansız dertlerin çaresi sensin
Çaresizim düştüm dermansız derde
Ah şu derdim
Derdimin adı bipolar bozuklukmus
Çok mutsuz ediyor meret
Çok özledim sagligimi
O olmasa, koşarın, oynarım, zıplarım ve yiyip içi gezerim
Takmam kafama hiç bir şeyi.
Hayat geçer ben efkara dalarım
Nice şair gibi ben de yanarım
Neşeli günleri her gün ararım
O neşeli günler geri gelmez ki
Çoğumuz ağlarız dertten kederden
(Pror.Dr.Atalay Yörükoğlu`nun anısına)
Tozlu yollarımın engin bilgi çınarı!
Bir seminerde konuştum senle
Çocukuk eğitimi senden öğrendim,
Nasıl kıydı felek sana,
Ne kadar güzel olduğunu
Sordun sevgili
Sen ne kadar mı güzelsin bana?
Ne gökteki Ay, ne Güneş, ne yıldız!
tarif etmiyor asla seni sevgili!
Bunlar yetmiyor seni anlatmaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!