Cem Şiiri - Mustafa Ceylan

İmbiklerden hücre hücre süzüldüm
Değirmende buğday buğday ezildim
Kuzu oldum, bin kancada yüzüldüm
Alın sizin olsun bende ki beni…

Açaraktan kilitlenmiş kapıyı
Yüzbin renge boyar iken yapıyı
Bir gülüşe feda ettim tapuyu
Alın sizin olsun bendeki beni…

Ne malım var, ne mülküm var, bomboşum
Aşk elinden divaneyim, sarhoşum
Bir noktada sona erdi bu koşum
Alın sizin olsun bendeki beni…

Sır sakladım, sırra döndüm aynada
Cevap gelmez yaptığım şu feryada
Yoktur gözüm hem de iki dünyada
Alın sizin olsun bendeki beni.

Cümle yollar bir kavşakta buluştu
Buluştu da yolcular el tutuştu
İblis bile orta yerden savuştu
Alın sizin olsun bendeki beni…

İçim, dışım bayram yeri, gülüyor
Güneş bile nefes alıp soluyor
Sol göğsümde ihtilâller oluyor
Alın sizin olsun bendeki beni

Aşk yüzünden pervanece dönerim
Hem dönerim, hem de candan yanarım
Kopardığım yüreğimi sunarım
Alın sizin olsun bendeki beni

,