Biz, ne yürekler yakmışız..
bir sevda uğrunda..!
Köz etmişiz her birini, ayrı ayrı...
Basıp.. öylece taşımışız bağrımızda..!
Bir Mecnun değiliz, gerçi..!
sen ve ben..!
düşün ki;
iki noktayız şimdi..!
........
düşün ki;
hiç bir zaman var olmamış..
Sevgilerin..
umutsuzca bittiği..!
Umutların..
sevgisizce yittiği..!
Bir kör kuyu şimdi, bu yürek..!
Bu aşktan geriye..
bir garip sen ve ben kaldık..!
Bir de..
sanki asırlar öncesinde
tahta bir masaya kazınmış,
Suskunlukların en uç noktalarından..
çığlık çığlığa bağırmalarla
çıkagelir günün birinde,
kaybolmuş kelimelerin her biri..!
Her biri sessiz..
Yağan her yağmurun ardından..
Yedi umutla açar gökkuşağı..!
En güzelini Kırmızı'ların..
güllerden alır..!
Aşk çiçeklerinin en soylusundan..!
Ben hüzünü hazanda severim...
Hazanın kendisini hüzünde sevdiğim gibi..!
Hüzün hissediştir çünkü..
Hazansa hissettiren.
Bazen, değişir roller...
Bir hissediş olur, hazan..!
Ben bu gece beklemekten yorgunum,
üstelik bile bile gelmeyeceğini..
yine her zamanki gibi..!
'Bir kaç gün içinde dönerim..! ' demiştin oysa..!
'Gelirim, merak etme..! Üzmem seni..! '
'Dönerim..! Yine koşarım kollarına..! '
Bana bir sevgi borçlusun, sen..!
Senin için yüreğimde yarattığım,
riyasız.. çıkarsız..
tertemiz ve pırıl pırıl..!
Ama bir türlü,
değerini anlayamadığın..
Bir gün durup dururken..
anımsayıverdim o şehrin loş akşamlarını..!
Lacivert rengi gecenin..
önce griye.. sonra siyaha dönüştüğü
sokaklarını..!
Bir labirent gibiydi sokaklar..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!