CEM NURİ ‘YE VEDA
Ağlasın durmadan, heybetli gökler,
Giysin kara urba ak yürekler,
Cem Nuri ‘m bezenmiş beyaz kefeni,
İçiyor, elinde şahadet şerbeti.
Şahadetinin daha ikinci gecesi,
Toplanmışız bir avuç yürek,
Kimimiz divane, kimimiz şebek.
Önümüzde, çağdaş şık kadehler,
Görünürde kardeş gibi yürekler.
Ateş düşmüş, yakıyor yerini,
Anlamıyor kimse birbirini,
Gaflet sarmış her birini,
Bir garip şehit; Cem Nuri.
Şehitlere böyle olmaz veda,
Ölsem, ağzıma sürmem asla,
Susarım, konuşmam bir daha,
Okurum ruhuna, anarken Fatiha.
08.06.1996 – 23.40
KAYSERİ EVİM
Kayıt Tarihi : 11.2.2007 00:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)