Hayatın çilesi gelince başa
Hüznün acı zehrini içiverdim
Gözlerimden akan her yaşa
Kendimi ağlarken salıverdim
İçten içe tattım acı duygusunu
Kalbimden söküp atamıyorum
Hüznümün o sessiz çığlıklarını
Gözyaşlarım oluk gibi akarken
Duyuyorum keder uğultularını
Gönlüme kederlerim salınmış
Dertlerim sıra olmuş içimde
İki gözüm iki çeşme ağlarım
Hüzünler var bu gözlerimde
Maziye dalar dalar yanarım
Mutlulukla geçen günlerimi
Herşeyimsin ilk aşkımsın
Sen gönlümün cananısın
Ağlamak sana yakışmıyor
Sen gülünce bambaşkasın
Bu dünyada senden başka
Ben sana bir garip aşığım görmezsin
Geceleri seni düşlerimde buluyorum
Aklımdan çıkmıyor ettiğin o sözlerin
Ben sana bir garip aşığım görmezsin
Aşkıma sensiz derman bulamıyorum
Teselli aranmaz hiç meyhanelerde
Elinde ki içki kadehlerine aldanırsın
Hicran gözyaşlarının akan sellerinde
Çare diye diye hep kendini kandırırsın
Meyhane kadehlerine sığındığın yeter
Bomboştu kalbim senden öncesi
Seninle doldu bana o aşk sevgisi
Güzelliğin gözlerimi kamaştırıyor
Divane gönlümün güzel prensesi
Öyle bir aşkla girdin ki gönlüme
Sana olan sevgim mezara kadar
Her anı doyumsuz mutluluklarla
Bana yaşattın huzurlu bir bahar
Sensin benim en güzel rüyam
Beni aşk duygusuyla iç içe bırakan
Kalbimin sahibi o güzel sevgilimsin
Bu gönlümde bana sevgiler açtıran
Sevmeye sevilmeye tek nedenimsin
Kalbimde bana aşkını yağdırdığın an
Hüzünlerin simsiyah bir karanlığında
Gülmeyi unuttum hep bu gözlerimde
Derdimi paylaştığım bu zamanlarda
Sözleri hıçkırırken soldum ömrümde
Yüreğimin derinine hançer saplanıp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!