Cem evi Şiiri - Ali Uzun

Dünya malını neylerim?
Bu Cem Evi bana yeter.
Doğrusu budur söylerim,
Bu Cem Evi bana yeter.

Dedesi var türap engin,
Gözcüsü var benim dengim,
Zakir'in, söz, sazı, zengin,
Bu Cem Evi bana yeter.

Üyeleri sıcak, sıcak,
Sarıyorlar kucak kucak,
Geliyorlar köşe bucak,
(Sahip çıkarsak bir ocak)
Bu Cem Evi bana yeter.

Rehberi var can mı dır can?
Başkanı bir ulu hakan,
Biri var dır ki baş bakan,
Bu Cem Evi bana yeter.

Bayanları bacı ana,
Hepsi melek yakın cana,
Üstüne yok sorsan bana,
Bu Cem Evi bana yeter.

Semazenler gülle, çiçek,
Hepsi rakkas birer köçek,
Gülbenk ile avuç açak,
Bu Cem Evi bana yeter.

Gençleri var çok saygılı,
Çocuklar sorun kaygılı,
Canlar duyarlı duygulu,
Bu Cem Evi bana yeter.

Dışımızda küskünü var,
Azıcık da dargını var,
Dilim varmaz ki diyem kör,
Bu Cem Evi bana yeter.

İçimizde ne cevher var,
Anlayışımız biraz dar,
Maddi manevi destek ver,
Bu Cem Evi bana yeter.

Çalışkandır çalışanı,
Var tembellik bulaşanı,
Papaz, kız, kel, alışanı,
Bu Cem Evi bana yeter.

Bilmem ki neyi unuttum?
Küstürdüm se hapı yuttum,
Dost burayı yuva tuttum,
Bu Cem Evi bana yeter.

Biraz gerçek biraz şaka,
Pirim yüzümüze baka,
Gözlerim önüme aka,
Bu Cem Evi bana yeter.

Şairi var Uzun Ali,
Hem serseri, hemde deli,
İnsanlık hedef emeli,
Bu Cem Evi bana yeter.