Cem Dündar Şiirleri - Şair Cem Dündar

Gözlerin değince gözlerime
Alıp götürürdü beni kuşlar
Korkma biyere gittiğim yok
Heyecandan işte, heyecandan..

Yokluğuna içmek zarar

Aşk,
Bazen bütün heyecanımla sesimi sana duyurma çabasıdır
Bazende deliliktir aşk
Yani bir nesneye sevdiğinden bahsetirir
Cevap alamayacağını bile bile

Bir gece
Yüklenmişim tüm acıları
Bir meyhaneden çıkmış gibiyim
Sarhoşum yine gül yüzüne
Dilimde yalan dünya
İnandırmışım kalbimi

Bir sabah
Unutmuşum her acıyı
Bol kolonyalı bir bayram sabahı gibi
Ellerimin değil
Kırmışım kalbimin mikroplarını
Savurmuşum dört yana

Herşeyim bitince anladım herkesi
Gidermiş meğer gitmez dediklerim
Bittikçe bitermiş insan
Tek tek gelenler el ele tutuşupta giderlermiş düşünce
Bitince anladım işte
Sevmeleri, dostları ,aşkları,abileri ,ablaları

Bir zamanlar dert ortağımdın
Zamandan başka ne değiştide
Başlı başına bir dert oldun
Dertsiz başıma

Cem DÜNDAR

Gidelim buradan
İnsanlardan kaçalım artık,toparlan
Şu beton yığınından
Gereksiz gürültülerden
Bir zehri solumak bıktım
Bu renksiz şehirden gidelim artık

Merhaba sevgilim,merhaba doğan güneş
Merhaba en bol gözyaşlı gecelerin sabahı
Merhaba en yorucu günlerin uykusu
Merhaba sabah 6.15 im, kuşluğum

Merhaba soframın ekmeğı, iftarımın suyu

Mesela şöyle,
Bütün insanlar birden kanatlanıp uçsun ve uzaklaşsın dünyadan
Ölüler dahil
Farzet ki birtek sen ve ben kalalım şu koskoca dünyada
İnan hiç düşünmem bile
Bu insanlar nereye gitti, bize ne olacak

Ne yaptıysam olmadı, insanlarla bir olamadım
Giremedim kalabalığınızın içine
Hep köşemde tektim
Mecbur değildim bu bir tercihti
Zaten mecburuz sandığımız herşeyde aslında birer tercihti
Yazmakta benim içim bir tercihti