Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bazen yaşadığım yüzyıla bile ait olmadığımı düşünürüm.Nedense çevremdeki yaşantıları ve hayatın bana yaşattığı acıları bir türlü hazmedemiyorum.Ama yaşamımı sürdürebilmek içinde bu dünyaya ayak uydurmaktan başka şansımda yok sanırım.Ama kendi dünyamda nefes almayıda biliyorum.Ve verdiğim soluğuda herkesin görmesini istemeyen birisiyim.Beni herkesin tanımasınıda istemem.Çünkü bana göre tanınmak yıpranmaktır.Ve diyebilirim ki hayat insandan ibarettir.Bunu bir gün gelecek herkes anlayacak ama bu ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!