Cem Abay Şiirleri - Şair Cem Abay

BU ŞEHİDE

Açılsın bu yürek bu şehide
Ya Rab, beni yükselt bu rütbeye
Sahip çık ey millet, bu ahvalde
Bu bayrağı ebediyyen yükseltmeye

Ben büyüye inanmazdım
Ama sen karşıma çıktın
Sana baktığımda efsunlandım
Hayaller gibi sen, inanılmazdın

Söyle bana büyünün iksirini

                               

Gidiyorum
Sonu belli olmayan bir dibe
Zift gibi karanlık mahallede
Lambaların olduğu evinin önünde

İşte sensin
Yalan dünyada tek gerçeksin
Varlığınla bana huzur verensin
Sen dünyada benliğini temsil edersin

Nerden bilirdi ki insan

Hayatımdan dışarı çıkmaz oldum
Görünüp de kimseye bakmaz oldum
Bana küslere ben kurban oldum
Ama burada yanan hep ben oldum

Hayatımdan dışarı çıkmaz oldum

Hiç Düşünmemiştim
Kendi resmimi
Şiir yazarken çekmeyi
İnsan olduğum tek halimi

İzlemeyi, hiç düşünmemiştim

Hiç duydun mu ki
Benim sana olan aşkımı
O aşk çaldı benim sazımı
O sazın seslerini
Hiç Duydun mu ki

İki ruh, tek beden
İşte budur hayatımı yok eden
Sorduğum tek soru ise
Hangisi, hangisi gerçek ben

İyi olan herkesi seven?

İnsan dedim, bilmez idim
Hata yapar, görmez idim
Fesat taşır, duymaz idim
İnsan idim, bilmez idim

Oldu herkes, Habil-Kabil

Dışarıda bir yerde ıslanırım
Ama yağmurdan değil sanırım
Yoksa gözümden akan yaşlarım...
Ben yalnızca onlardan ıslanırım

Ama neden bilmem, ıslanırım