Bir şairim ben gizemli ve antik
bir çocuk utangaç ve romantik.
Günler bir bir dizilirken tesbihime
tarihe malolmuş ekşi bir koku yalardı sokakları
o sağlam tüccar, bu adil yargıç
bir ben cübbesizdim şehirde.
Üşüdüm çok üşüdüm bıçakların ayazında
kırlara kaçtım fildişi bir kule kurdum kendimce.
Kimliğimde çimenlerin yeşil kokusu
elimde gelinciklerden bir fener
sürekli bakir oluşlar bakir sezgilerle
bir çiy taneciği gibi titreyerek
gezinirim içimin dolambaçlı yollarında
kalın surlar süslü melodramlar içinde.
Bir dünyanın içindeyim ben
dünya oda oda benim içimde dinlenir.
İnzivaya çekilmiş fırtınalı bir sûfinin
kendi kanının şelâlesinde bulduğu ses kadar
kayıtsızım, bir deniz gibi kaygısız kanatsızım.
Bir çalar saatim ben taşın içinde
hışır hışır bir minyatür
içim dışım ses
içim dışım ses!
Kimin umurundaysa kızıl kanatlı akşam
yeni tutkular yeni acemiliklerle tazelenen gün
ben oradayım
orada yankılanır körpe sesim
pazar alışkanlıklarınızda uğradığınız kırlarda.
Kayıt Tarihi : 19.6.2015 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir tarihte piknik yapmak üzere kırlara çıktığımda ağır ağır dolaşan bir kaplumbağa görmüş ve onunla epey vakit geçirmiştim. Bu şiiri o kaplumbağanın bana bir hediyesi olarak kabul ediyorum.
Felsefenin dili olan bir şiirden söz ediyoruz ya da felsefe yapan şairlerden, dolayısıyla antik ve gizemlidir şair. Bir ölçüde hakikatin bilgisine malik olan şair, şu kısacık dünya yolculunğunda yapılıp edilenler karşısında utangaçtır. Onu ancak çimenlerin yeşil kokusu, kızıl kanatlı akşam tatmin edebilmektedir.
Ayrıca, 'antik' ve 'romantik' sözcüklerinin oluşturduğu ses uyumu, kafiye çok şık olmuş. Bu iki dize, şiirin bütün özelliklerini taşıyan çok güzel bir giriş kapsı özelliğine sahip. Tıpkı muhteşem tarihi yapıların muhteşem kapıları gibi...
TÜM YORUMLAR (2)