Cellâdına Âşık Kadın (271)

Yıllar önceydi.
Bir kız çok sevdi.
Âşıktı. Âşık olduğu adamla
En sonunda evlendi.
...
Adam.
Bıraktı bu kızı,
Askere gitti.
Bekledi bu kız/ Kadın
Beş yüz elli gün.
Birinci çocuğu oldu,
İkinci oldu.
Adam içiyordu.
Gece- gündüz demiyor içiyordu.
Ayağına takıldı birileri.
Üçüncü çocuğu ha doğdu ha doğuyordu kadının.
Büyüğü okula gidiyordu.
Adam bir gece yolunu kesenlerden,
Birisinin kafasını yardı.
Hapishane...
Yılları. Öyle kolay geçmedi.
Kadınsa sevdiği adamı,
Bekliyordu.
Dördüncü çocuk üç yaşında öldü sonra.
Beşinci, altıncı oldu.
...
Kadın çok sevdi çocuklarını.
Onlara kol- kanat gerdi.
Yine de engel olamadı hırpalanmalarına,
Hem de bir zaman âşık olduğu,
Adam tarafından.
...
Ne kadın sevgi gördü, ne çocukları.
Bu hayata dayanmazdı başkası
Ah etmeye başlamıştı.
Al canımı demişti.
Al canımı Yarabbi!

...
Adam içtikçe içti.
Elinde şişe Yaratana karşı geldi.
...
İsyan etmeye hakkı var mıydı?
...
İsyan kim etmeliydi...
...
Birgün büyük oğlunu dövdü,
Hem de ne dövme.
Siz olsanız O kadın.
Şikâyet etmez miydiniz?
Cellâdını şikâyet etti kadın.
Jandarmalar aldı adamı.
...
Kapıda bekledi o gece cellâdını.
İçkiliydi adam.
Bu kadından sorulacak hesabı vardı.
Elinde hançeri.
Kadına saplandı hançer.
Kadın dedi yandım CAFER.
...
O gece cellâdının gözlerine baktı mı kadın.
Aşk. Kalmış mıydı o ilk günden
Yüreğinde bir kırıntıcık şimdi
Affeder miydi yine de annem babamı!
...
Ben cellâdına âşık kızın oğluyum.
Bir cellât ki hepimizin cellâdı.