Hani dalarsın ya çok uzaklara
Daldım işte öyle
Uzaklaştım zaman diliminden
Geçmişe kurulmuş anı denilen köprüde yürüdüm
Yürürken etrafıma bakma fırsatım oldu
Sevinçlerim,üzüntülerim
Ağladıklarım,güldüklerim
Kırdıklarım,kıramadıklarım
Kırdıklarımı görünce duraksadım
Gözlerim yaşardı birden
Tüylerim zaten diken diken
Üzülmemesi gereken insanlardı onlar
Vefalıydılar,cefakardılar
Neden kırılmışlardı peki
İnsana iyilik mi yaramıyordu
İnsan neden güldüreni değil de
Ağlatanı seviyordu
Öyle bir mahlukat ki karmakarışık
Mutlu olmak ister ama
Celladına aşık
Kayıt Tarihi : 29.6.2019 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hayata dair yorum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!