Celladın Aynası Şiiri - Şairin Sesi

Bu dünya sağır, anne
Gözlerimde taş kesilmiş duaların yankısı,
Her köşesi zulüm, her soluğu yara.
Utancın eşiğinde bir sessizlik gibiyim,
Ellerimde yarım kalmış düşlerin kanı.

Yıkık bir tapınak ruhum, anne,
İçimde ateşle sınanmış günahların izi.
Ne masumiyetin gölgesinde dinlenir kalbim,
Ne de tövbenin merhametinde huzur bulur.

Bir karanlığın çocuğuyum,
Sevgiye susamış ama ona düşman.
Celladın aynası gibiyim anne,
Keskinleştikçe kendimi kırdığım.

Bir yüküm var omuzlarımda,
Ne sevap kaldırır, ne cehennem yakar.
Her yol çıkmaz, her son başkaldırı,
Ve her nefesin içinde biraz daha ölürüm.

Celladın bıçağıyım, anne,
Ama her darbem ruhumu çürütür.
Bir kılıç gibi, kinle bilenmiş,
Kendimi sonsuzluğa gömerim.