Celladımı Ararken

Celladımı ararken kendimi urgan elimde buldum
Kumanda ediliyor bir yerlerden gölgem dedim
Üzüldüm ellerime bir daha da dokunmadım güneşe
Neyse ki biraz gencim yani acım telafi edilebilir
Öyküsü olmayan yollara dahi matem tutmuşluğum vardır
Şunada inanırım ki inanmış iki adamla kaf dağı dahi geçilir..

Çıkılmadık tepe kalmasın dedi bir şiirinde dostum
Oysa tökezledikçe irkiliyoruz insanlığımızdan
Dünyanın serab olduğu aşkın ilk hecesidir amma
Neden fani bir elin teyidini bekleriz her defasında
Çığıltılar içinde kıvranırken girdap içinde aynı mana
Keşke eriseydim dedim şu yokluk denilen ırmağa ..

Dibek taşındaki korkuya ölüm, inanca yaşam gerek
Siyah arabalar geçer önümüzden endişelerimizi frenleyerek
Müsveddelerden konuşmak kılpayı kaçırılan namazdır
Kuşku denilen yastığı başımın altına koyanda ben çekende
Köleler susadıkça efendilerin kırbacı nasılda acıkır..

Akıyor siyah damaklardan çürüyerek ebter fikir
Bu nedenle çarçabuk ölüyoruz silahsız muharebelerde
Orta sınıfta kalmanın idraki kucakta sımsıkı ekmek
Cellatların usanmadan birer birer saydığı insanlığımız
Kitaplara ayraç olmaktan kurtulamayacak hayal edilen emek
Tedbil-i kıyafet çareler arıyoruz kütüphanelerde ağrısız….