Sabaha çeyrek vardı son baktığımda
Aralanan mavilikler sıradışı bir matem yüklü sanki
sessiz ve hissiz
Dünden miras ızdırabını kusan bir korku var içimde
Şüpheli hareketlerle ellerimi üşütüyor gökyüzü
Umutsuz bir gülümseme geçiyor yanımdan
Düşünüyorum da;
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta