Celladım Ol! Şiiri - Ahmet Baygümüş

Sabaha çeyrek vardı son baktığımda
Aralanan mavilikler sıradışı bir matem yüklü sanki
sessiz ve hissiz
Dünden miras ızdırabını kusan bir korku var içimde
Şüpheli hareketlerle ellerimi üşütüyor gökyüzü
Umutsuz bir gülümseme geçiyor yanımdan
Düşünüyorum da;
burası in ve cin'in ve top oynadığı bir saha maçı mı?
Yoksa yazdığım bu son mısranın lüzumsuzluğu mu?
Başıboş bir hikayedir belki bizimkisi
Belki de yarını bekleyen tüm hayallerimin uğurlaması
Ölüm kusulan bu şehrimde,
henüz duyulmamış bir senfoni çalınacak
Kurulsun düşlerimin göbeğinde bir darağacı
Celladım ol,
Sehpasını sen devir bu firari uykumun...

19.Mayıs 2016